นิทานสั้นแง่คิดสอนใจ ชาวนา กับชายแปลกหน้า
เช้าวันหนึ่ง
ชาวนาชื่อ "ซิด" กำลังพาฝูงปศุสัตว์ออกตระเวนไปตามทุ่งกว้างในยอร์กเชียร์เหนือ
แล้วเขาก็เห็น BMW รุ่นใหม่ล่าสุดคันหนึ่ง แหวกม่านฝุ่นวิ่งตรงมายังเขา
หนุ่มคนขับในชุดสูท Brioni แว่นตา Ray Ban ผูกไท YSL ชะโงกหน้าออกมาจากรถด้วยมาดพระเอกแล้วถามซิดว่า
" ถ้าผมสามารถบอกจำนวนวัวและลูกวัวทั้งฝูงได้ถูกต้อง..น้าจะยอมให้ลูกวัวผมหนึ่งตัวไหม ?"
ซิดพินิจหนุ่มยัปปี้นั้นครู่หนึ่ง แล้วหันไปมองฝูงปศุสัตว์ของเขาที่กำลังและเล็มหญ้าอย่างสงบสุข แล้วก็ตอบออกไปเรียบๆ ว่า
" ถ้าผมสามารถบอกจำนวนวัวและลูกวัวทั้งฝูงได้ถูกต้อง..น้าจะยอมให้ลูกวัวผมหนึ่งตัวไหม ?"
ซิดพินิจหนุ่มยัปปี้นั้นครู่หนึ่ง แล้วหันไปมองฝูงปศุสัตว์ของเขาที่กำลังและเล็มหญ้าอย่างสงบสุข แล้วก็ตอบออกไปเรียบๆ ว่า
" ทำไมจะไม่ได้ ถ้าทำได้จริงก็เอาไปเลย "
ยัปปี้หนุ่มยิ้มกระหยิ่มใจ จอดรถเข้าร่ม คว้าโน้ตบุ๊กของ Del ขึ้นมาเชื่อมต่อเข้ากับโทรศัพท์มือถือ RAZRV3 ของตน แล้วเปิดอินเทอร์เน็ตต่อเข้ากับเว็บไซต์ของ NASA แล้วได้สัญญาณตรงไปยังดาวเทียม GPS แล้วก็ได้พิกัดแน่นอนของตนเอง ซึ่งเขาก็ส่งต่อไปยังดาวเทียมอีกดวงหนึ่งให้ถ่ายทอดพื้นโลกในพิกัดนี้ออกมา เป็นข้อมูลภาพถ่ายที่ละเอียดยิบ ส่งมายังคอมพ์ของเขาได้ในที่สุด
ยัปปี้หนุ่มยิ้มกระหยิ่มใจ จอดรถเข้าร่ม คว้าโน้ตบุ๊กของ Del ขึ้นมาเชื่อมต่อเข้ากับโทรศัพท์มือถือ RAZRV3 ของตน แล้วเปิดอินเทอร์เน็ตต่อเข้ากับเว็บไซต์ของ NASA แล้วได้สัญญาณตรงไปยังดาวเทียม GPS แล้วก็ได้พิกัดแน่นอนของตนเอง ซึ่งเขาก็ส่งต่อไปยังดาวเทียมอีกดวงหนึ่งให้ถ่ายทอดพื้นโลกในพิกัดนี้ออกมา เป็นข้อมูลภาพถ่ายที่ละเอียดยิบ ส่งมายังคอมพ์ของเขาได้ในที่สุด
เมื่อได้มา หนุ่มสมองใสก็ส่งข้อมูลภาพดิจิตอลนี้เข้าสู่ระบบจัดการภาพ Adobe ให้ส่งเป็นข้อมูลต่อไปยังบริการแปลงข้อมูลภาพดาวเทียม ที่ฮัมบูร์ก ประเทศเยอรมนีในทันที ภายในวินาทีเดียว Palm Pilot ของเขาก็รายงานว่า ภาพดิจิตอลได้ถูกจัดการเรียบร้อยพร้อมพิมพ์ได้แล้ว ดังข้อมูลที่ส่งมาด้วยแล้วนี้
ยัปปี้ไฮเทคทำหน้าตาฉลาด ใช้การเชื่อมต่อกับ ODBC ด้วยอี-เมล์ใน Blackberry ของตนกระโจนเข้าสู่ฐานข้อมูล MS-SQL ทันที แล้วก็ได้รับบริการข้อมูลตอบกลับมาในไม่กี่วินาที ด้วยข้อมูลนี้ เขาจัดการใช้เลเซอร์ปรินเตอร์ชนิดพกพา พิมพ์ออกมาเป็นภาพสีคมชัด พร้อมทั้งรายงานการวิเคราะห์ข้อมูลอีกหนึ่งปึก
ชายหนุ่มเดินตรงมายื่น เอกสารทั้งปวงให้ซิด ยืนถูมืออย่างสะใจแล้วพูดว่า
"นี่คือหลักฐานว่า..น้ามีวัวและลูกวัวเป็นๆ อยู่ทั้งหมด ๑,๕๘๖ ตัว"
"ถูกต้อง...ข้าว่าเอ็งคงได้ลูกวัวหนึ่งตัวแล้วล่ะ" ซิดตอบ.....
"ถูกต้อง...ข้าว่าเอ็งคงได้ลูกวัวหนึ่งตัวแล้วล่ะ" ซิดตอบ.....
เขายืนมองชายหนุ่มเลือกเอาสัตว์ของเขาไปหนึ่งตัว แล้วมีสีหน้าเพลิดเพลินใจมากเมื่อชายหนุ่มแบกมันกลับไปที่รถ
"นี่ ไอ้หลานชาย..ถ้าข้าบอกได้ว่าเอ็งทำงานอะไร..เอ็งจะคืนลูกวัวให้ข้าไหม?" ซิดถาม
หนุ่มหัวใสเลิกคิ้ว ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็ตอบว่า "ทำไมจะไม่ได้ล่ะน้า"
ซิดตอบกลับทันทีว่า "เอ็งต้องเป็น ส.ส.แน่ๆเลย"
"โอ๊ย....ถูกเผงเลย...นี่น้าเดาออกได้ยังไงกันนี่" ไอ้หนุ่มโวยวาย
"โอ๊ย....ถูกเผงเลย...นี่น้าเดาออกได้ยังไงกันนี่" ไอ้หนุ่มโวยวาย
"ไม่ต้องดงต้องเดาให้ลำบากเลย..ของมันชัดมาก ข้อแรก เอ็งชอบเสือก เสือกโผล่มานี่โดยไม่มีใครเชื้อเชิญ, ข้อสอง เอ็ง ขี้งก...เอ็งจะเอาค่าตอบแทนจากการให้คำตอบที่ข้ารู้อยู่แล้ว สำหรับคำถามที่ข้าไม่ได้ถามเลย, ข้อสาม เอ็งขี้โอ่ เอ็งใช้เครื่องมือราคาเป็นล้านเพื่อโชว์ว่าเอ็งเก่งกว่าข้า ท้ายสุด...เอ็งชอบอ้างว่าเป็นตัวแทนผู้คน...แต่กลับโง่เง่า ไม่รู้เลยว่าผู้คนเขาทำมาหากินกันอย่างไร ไม่รู้จักกระทั่งวัว เห็นฝูงแกะของข้าเอ็งกลับนึกว่าฝูงวัว และที่แบกมาไว้ในรถนั่นก็ไม่ใช่ลูกวัวเชี่ยอะไรที่ไหน...มาๆ ไอ้ ส.ส.สากกะเบือเอ๊ย....เลิกทำหน้าตาฉลาดแล้ว.....ส่งหมาของข้าคืนมาเดี๋ยวนี้"
เป็นคุณเห็นด้วยกับชาวนานี้หรือเปล่า หรือว่ามีหลายข้อที่พวก สส ควรที่ถูกชาวนากล่าง ส่งความคิดเห็นสนุกๆมาได้ ในบล็อกนี้มีนิทานเรื่องสั้นหลายนิทาน ค้นหาดูในบล็อกข้อความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ยินดีต้อนรับความคิดเห็นดีๆ ติชมบทความตามพอเหมาะ