จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

วันศุกร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2554

หลวงพี่เม่ง กับหลวงตาดี (เรื่อง สั้น หัดเขียน) ตอนที่ ๑

     ตื่นเช้า ขึ้นมา โอ้ต้องทำงาน วันนี้วันจันทร์
โธ่ น่าเบื่อ พักผ่อนยังไม่เต็มอิ่มเลย เตรียมตัวเสร็จเรียบร้อยจะออกทำงาน โอ้ลืมอะไรอีกล่ะนี้ ดอกแจรถ ลืมตังส์ เร็วๆ เดี่ยวไม่ทันงาน งาน เข้าทำ ๘ โมง ขับรถออกจากบ้านออกเดินทางทำงาน อะไรอีกวะเนี้ย รถติด ไอ้ลูกแมวเอย    บีบเเตร เร่งไอ้คนหน้าดีกว่า ปี้ดๆ........ปี้ด...รีบซิวะ โกรธโมโห ใจเต้นตึบๆ ไอ้พวกบ้าเอย รถทำไมไม่ออกซะทีวะ ตายแล้วตู กี่โมงแล้วนี้ ฮ้าก..ตายแล้วตู ๙ โมงแล้ว สายอีกแล้ว โดนถูกด่าอีกแล้ว เฮ้ยออกซะทีสิวะ เออออกซักทีมันจะติดอะไรกันนักกันหนา ถึงบริษัทแล้ว ขับรถเบาๆจอดในโรงรถช้าๆ ลงจากรถ สำรวมสักหน่อยแล้วค่อยๆแอบๆก้ม ๆเงียบ ๆไต่ไปตามกำแพง อย่าให้เจ้านายสังเกต ผ่านห้องเจ้านาย ดูจังหวะก่อน ๑ ๒ ๓ รีบวิ่ง ไปทีโต้ะทำงาน เฮอถึงโต้ะ สักที แกมาสายในเดือนนี้ ๙ ครั้งแล้วนะเว้ย ไอ้ เม่ง ถูกหักเงินเดือนแน่ๆแก่ วันนี้รอดโว้ย เจ้านายไม่รู้ ไม่รู้อะไรวะ เจ้านายมาถามหาเอ็งเมื่อกี้เนี้ย ซวยแล้วตู
ถ้าพรุ่งนี้มาสายอีกวันถูกไล่ออกแน่ ไม่อย่างนั้นเงินเดือนก็ถูกหัก เงินๆๆๆๆ ฉันทำงานเพื่อเงิน เงินคือความสุขบันดาลทุกอย่าง ไม่ๆฉันไม่ยอมถูกหักมากกว่านี้  ตอนบ่ายเลิกงาน รถติดอีกแล้ว เบื่อๆๆๆ เครียดๆๆๆ ขับรถอย่างช้าๆ ถึงบ้าน ถึงที่นอน หลับเลยตู น้ำค่อยอาบตอนเช้า กินม่าม่าก่อน เฮ้ยพรุ่งนี้ ค่อยทานก็แล้วกัน        
   ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ ๖.๐๐ โมงเช้า กริ่ง.........กริ้ง......... เม่งตื่น ๗ โมง ๕๕ นาที
เฮ้ยๆเวลาเท่าไหรแล้ว ว้ากจะสายอีกแล้วตู ต้มม่าม่าก่อน อาบน้ำ แต่งตัว จะออกจากบ้าน ลืมอะไรอีกวะเนี้น กลิ่นโชยๆ ออกมา ลืมปิดแก้ส ม่าม่าตูลืมเลยวะ 
ชีวิตของเม่งพนักงานบริษัท ขายของ ติดต่อลูกค้า พิมพ์สัญญา ต่างๆ วันคืนผ่านไป วันแล้ววันเล่า ชีวิตก็ยังอยู่ซ้ำๆซาก น่าตาดำ เครียด เป็นคนที่หน้าตาไม่มีความสุขเลย ก็แน่ละซิ ใช้ชีวิต คิดอย่างนี้ กระทำอย่างนี้ ใช้ชีวิตแบบนี้ ดวงชะตาเม่งจะเป็นอย่างไรต่อไปติดตาม ฉบับหน้า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ยินดีต้อนรับความคิดเห็นดีๆ ติชมบทความตามพอเหมาะ

สายฝน แห่งชีวิต ปล่อยความทุกข์ กังวลไหลไปตาม สายน้ำ ไม่ยึดมั่นถือมั่น ปล่อยวาง





ใบไม้ร่วงโรย ชีวิตล่วงเลย แต่ใจไม่ร่วงหล่น