จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

วันจันทร์ที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2555

สาระพุทธวจน อุโบสถ(ศีล) ที่ออกจากปากของพระพุทธเจ้า

                         อุโบสถ (ศีล)
 
(ปาณาติปาตา เวรมณี) เธอนั้น ละปาณาติบาต
เว้นขาดจากปาณาติบาต (ฆ่าสัตว์) วางท่อนไม้และศัสตราเสียแล้ว มีความละอาย ถึงความเอ็นดูกรุณา หวังประโยชน์เกื้อกูลในบรรดาสัตว์ทั้งหลายอยู่.
 

(อทินนาทานา เวรมณี) เธอนั้น ละอทินนาทาน
เว้นขาดจากอทินนาทาน (ลักทรัพย์) ถือเอาแต่ของที่เขาให้แล้วหวังอยู่แต่ของที่เขาให้ ไม่เป็นขโมย มีตนเป็นคนสะอาดเป็นอยู่.
 

(อพรฺหมฺจริยา เวรมณี) เธอนั้น ละกรรมอันไม่ใช่
พรหมจรรย์ ประพฤติพรหมจรรย์โดยปกติ ประพฤติห่างไกลเว้นขาดจากการเสพเมถุนอันเป็นของชาวบ้าน.
 

(มุสาวาทา เวรมณี) เธอนั้น ละมุสาวาท เว้นขาด
จากมุสาวาท พูดแต่ความจริง รักษาความสัตย์ มั่นคงในคำพูด มีคำพูดควรเชื่อถือได้ ไม่แกล้งกล่าวให้ผิดต่อโลก.

(สุราเมระยะมัชชะปมาทัฏฐานา เวรมณี) เธอนั้น
เว้นขาดจากการดื่มน้ำเมาคือสุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งของความประมาท.
 

(วิกาละโภชนา เวรมณี) เธอนั้น เป็นผู้ฉันอาหาร
วันหนึ่งเพียงหนเดียว เว้นจากการฉันในราตรีและวิกาล.
 

(นัจจะคีตะวาทิตะวิสูกะทัสสะนา เวรมณี) เธอนั้น
เป็นผู้เว้นขาดจากการฟ้อนรำ การขับร้อง การประโคมและการดูการเล่นชนิดเป็นข้าศึกแก่กุศล.
 

(มาลาคันธะวิเลปะนะธาระณะมัณฑะนะวิภูสะนัฏฐานาเวรมณี) เธอนั้น เป็นผู้เว้นขาดจากการประดับประดา คือ ทัดทรงตกแต่งร่างกายด้วยมาลา ของหอมและเครื่องลูบทา.
 

(อุจจาสะยะนะมหาสะยะนา เวรมณี) เธอนั้น เป็น
ผู้เว้นขาดจากการนอนบนที่นอนสูงใหญ่ สำเร็จการนอนบนที่นอนอันต่ำ.
ติก. อํ. ๒๑/๒๗๑/๕๑๐.

ขอร่วมเผยแผ่พุทธวจน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ยินดีต้อนรับความคิดเห็นดีๆ ติชมบทความตามพอเหมาะ

สายฝน แห่งชีวิต ปล่อยความทุกข์ กังวลไหลไปตาม สายน้ำ ไม่ยึดมั่นถือมั่น ปล่อยวาง





ใบไม้ร่วงโรย ชีวิตล่วงเลย แต่ใจไม่ร่วงหล่น