กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เมื่อพระเจ้าสร้างโลก
พระองค์มีถุงใบใหญ่เอาไว้ใส่ ของวิเศษต่างๆ มากมาย
พระองค์เริ่มต้นด้วยการสร้างมหาสมุทรทั้ง 7
โดยหลักของการวางของวิเศษ พระองค์จะต้องวางทั้งของดีและของไม่ดีคู่กันไป
เพื่อไม่ให้ประเทศหนึ่งประเทศใดสมบูรณ์กว่าประเทศอื่น
ทรงเอาเทือกเขาร๊อกกี้ น้ำตกไนแองการ่า วางไว้ให้อเมริกา
แล้วก็เอาทะเลทรายอริโซน่า กับพายุทอนาโดวางไว้ด้วย
เอาป่าอเมซอนวางไว้ให้บราซิล ทรงเอาไข้ป่าวางไว้ให้ด้วย
เอาขั้วแม่เหล็กโลกวางไว้ให้แคนาดา แต่ก็ทรงเอาความหนาวเย็นวางไว้ให้ด้วย
เอาเทือกเขาหิมาลัยให้ธิเบตกับเนปาลเพื่อเป็นปราการกั้นข้าศึก
แต่ก็เอาความเบาบางของอากาศและความแห้งแล้งไว้ให้
ทุกประเทศะได้ของคู่กันแบบนี้ทั้งหมด
จึงไม่มีประเทศใดน้อยหน้ากว่ากัน.....
คราวนี้พระองค์ทรงลืมประเทศ รูปขวานเล็ก ๆ ทางแหลมอินโดจีน
ทรงสะพายถุงวิเศษ แล้วก้าวข้ามเขาหิมาลัยไป
แต่ด้วยความที่เขาสูงชันมาก เทือกเขาได้เกี่ยวถึงของพระเจ้าขาด
ข้าวของที่ดี ๆ ที่เตรียมเอาไว้ให้ประเทศอื่น ๆ เช่น ชายหาดสวยๆ ผืนดินอุดมสมบูรณ์
ศิลปวัฒนธรรมดี ๆ อาหารอร่อยที่สุดในโลก ดอกไม้ ผลไม้ ชายทะเล ก็เทไปกองรวมกันที่ประเทศไทยหมด
ว้า !! แย่แล้ว พระเจ้า ทรงคิดว่า ประเทศนี้
ท่าทางต้องเจริญกว่าประเทศอื่น ๆ ทั้งหมดแน่นอน
พระเจ้าทรงมองหาภัยธรรมชาติที่จะมาถ่วงดุล แต่สายไปเสียแล้ว !
พระองค์ทรงเอาภูเขาไฟ กับแผ่นดินไหวให้ญี่ปุ่นไปแล้ว
ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ ประเทศอื่น ๆ จะมาฟ้องร้องพระองค์ได้ว่า พระองค์ไม่ยุติธรรม
พระเจ้าคิดว่า จะมีภัยธรรมชิตอันใดหนอที่จะทำให้ประเทศไทยไม่เจริญกว่าประเทศอื่นๆได้
เมื่อทรงคิดได้ เพื่อเป็นการป้องกันประเทศที่สมบูรณ์ที่สุดในโลกนี้ ไม่ให้เจริญล้ำไปกว่าที่อื่นๆ
พระองค์ก็เลยสร้าง
ต่อให้สมบูรณ์แค่ไหน ไทยก็ไม่มีวันที่เจริญ
อาเมน............... โดย.กิ๊กเทวดา
อาเมน............... โดย.กิ๊กเทวดา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ยินดีต้อนรับความคิดเห็นดีๆ ติชมบทความตามพอเหมาะ