คนที่แบ่ง “โลกส่วนตัว” กับ “โลกภายนอก” ได้ดีมากๆ จะมีอาการแบบนี้
.
- ยิ่งโตขึ้น อายุมากขึ้น ยิ่งไม่อยากคุยอะไรกับใครนานๆ
เพราะ เวลานั้นมีค่ามาก เอาไปทำในสิ่งที่ควรทำดีกว่า
.
- ชอบดูอะไรหลายอย่าง แต่เก็บไว้อ่านเองคนเดียว
เพราะ ไม่อยากให้ใครมารบกวนทางความคิด
.
- อัพชีวิตในเฟสไม่บ่อย แค่พอดีๆ บางทีก็หายไปซักพัก
เพราะ ชอบการใช้ชีวิตในโลกแห่งความจริง ในความเป็นตัวเองมากกว่า
.
- เริ่มเบื่อที่จะแต่งตัวเยอะๆ หากวันไหน
ใส่ชุดธรรมดาๆ ได้ทั้งวัน จะดีใจมาก
เพราะ เบาสบายไม่ต้องระวังว่าใครจะมองเราเป็นไง
.
- จะคิดถึงคนอื่นมากขึ้น ระวังหลายอย่างมากขึ้น
.
เช่น บางเรื่องรู้นะ แต่พูดไปก็ไม่เป็นดีกับคนอื่น งั้นไม่พูดเลยดีกว่า
เพราะ เข้าใจว่าคนอื่นก็มีปัญหามากพออยู่แล้ว
.
- ไม่ค่อยอยากไปไหน แต่ถ้าได้ไป มันต้องสุดๆไปเลย
เพราะ อยากเก็บทุกโมเมนต์ ความทรงจำดีๆ โอกาสดีๆ
ที่ต่อให้ทำซ้ำๆ ไปบ่อยๆ ยังไงก็ไม่มีทางเหมือนกัน
.
.
ไม่มีใครเป็นตัวเองได้ 100% เวลาอยู่กับคนอื่น
หรือต้องออกไปสู่โลกภายนอก สุดท้ายแล้ว "โลกส่วนตัว"
คือสิ่งที่ทุกคนต้องมีไว้ และยิ่งเข้าใจตัวเองในโลกส่วนตัวได้มากเท่าไร
การใช้ชีวิตใน "โลกแห่งความจริง" ก็จะดีมากขึ้นตามลำดับ
.
"พักในโลกส่วนตัว ให้พร้อมในโลกแห่งความจริง"
ขอบคุณผู้เขียนบทความ
ขอบคุณเจ้าของภาพประกอบ.🥰
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ยินดีต้อนรับความคิดเห็นดีๆ ติชมบทความตามพอเหมาะ