จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

วันจันทร์ที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2554

นิทานสั้นแง่คิดสอนใจ มีอะไรต้องแบ่งปันกัน

นิทานสั้นแง่คิดสอนใจ  มีอะไรต้องแบ่งปันกัน

คืนที่ฟ้าฉ่ำฝน ..... ตายายคู่หนึ่งจูงมือ ค่อยๆ
พากันเดินเข้าร้าน
McDonalds
แลดูแปลกตาท่ามกลางเหล่าวัยรุ่นหนุ่มสาว

สายตาหลายคู่จ้องมองมาอย่างชื่นชมในความรัก

ที่ยืนยาวมากว่าครึ่งศตวรรษของสองตายาย

ตาเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์สั่งอาหารชุดและชำระเงินอย่างคุ้นเคย

ก่อนพายายไปเลือกหาที่นั่งริมในสุดของร้าน

ตายายช่วยกันนำอาหารออกจากถาด

ตาค่อยๆ แบ่งแฮมเบอร์เกอร์ออกเป็น
2 ส่วน
เอาเฟรนช์ไฟร์ออกมานับครึ่ง

และจัดวางไว้ดูน่ารับประทานข้างหน้ายาย

คว้าแก้วโค้กมาจิบหนึ่งอึก

ส่งให้ยายรับไปจิบหนึ่งอึกก่อนจะวางไว้ตรงกลางเบื้องหน้าทั้งคู่

ขณะที่ตาเริ่มกินแฮมเบอร์เกอร์ส่วนของตนอยู่

บรรดาลูกค้าในร้านที่จับตาดูคู่ตายายมาตั้งแต่ต้นเริ่มรู้สึกกระสับกระส่าย

หลายคนสะกิดกันพลางกระซิบ

" น่าสงสารจังแกคงมีเงินพอซื้อได้แค่ชุดเดียวมาแบ่งกันมั้ง"

ชายหนุ่มโต๊ะข้างๆถึงกับเดินเข้ามาหาพร้อมเสนอตัวขอเป็นเจ้ามือซื้อให้อีกชุดอย่างสุภาพ

ตายิ้มรับความมีน้ำใจ

แต่ปฏิเสธอย่างนุ่มนวลว่า

" ไม่เป็นไรหรอกมีอะไรเราก็ต้องเอามาแบ่งกันอยู่แล้ว"

เวลาผ่านไป ทุกคนเริ่มสังเกตว่า

ยายได้แต่นั่งนิ่งจ้องมองตากินแฮมเบอร์เกอร์อย่างเอร็ดอร่อยไม่ยอมแตะต้องส่วนของตน

นอกจากหยิบโค้กขึ้นมาจิบ

ชายหนุ่มคนเดิมตัดสินใจเข้ามาหาอีกครั้ง

เอ่ยขอร้องให้เขาได้เลี้ยงคู่ตายายที่น่ารักนี้เถอะ

คราวนี้ยายเป็นฝ่ายปฏิเสธอย่างอ่อนหวาน

ยืนยันเหมือนเดิมว่ามีอะไรก็ต้องเอามาแบ่งกัน

เมื่อตารับประทานเสร็จ

ขณะหยิบกระดาษมาเช็ดปาก

ยายก็ยังคงนั่งนิ่งดูสามีสุดที่รักอยู่อย่างนั้นราวกับกลัวว่าเขาจะไม่อิ่มจริงๆ


ชายหนุ่มคนเดิมก็อดรนทนไม่ได้อีก

เอ่ยปากอย่างจริงจังขอตายายอนุญาตให้เขาเลี้ยงสักครั้ง

แต่ก็ถูกปฏิเสธอย่างสุภาพอีก .....

ชายหนุ่มนึกสงสัย

" ทำไมคุณยายไม่รับประทานบ้างเลยครับ

ก็ไหนบอกว่ามีอะไรก็ต้องเอามาแบ่งกันไง

คุณตาก็ทานเสร็จแล้ว

ยังรออะไรอยู่หรือครับ
?"

............................
คุณยายตอบเนิบๆ ........
" รอฟันปลอมจากตาน่ะหลาน"

ในสุดท้ายอาจจะฟังเเล้วตลก แต่สิ่งนี้คือสิ่งที่ชีวิตคู่ ของใครต่อหลายคนคงปรารถนา และเราก็คำนึง ว่าชีวิตเรานี้ มันเป็นสิ่งทนสภาพร่างกายนี้ไม่ได้ ย่อมแปรเลี่ยนไปในทางเสื่อม และก็คืนสู่ธรรมชาติ นี้คนที่ไม่ประมาทต้องคิดให้ดี เเต่ระหว่างที่เราอยู่ด้วยกันนั้นก่อนที่ใครคนใดคนหนึ่งจะจากกัน เราควรจะทำให้ดีกันอย่างไร ปฏิบัติให้ดีกันอย่างไร พูดให้ดี คิดให้ดี อย่าโกรธ อย่าด่า อย่าตะคอกใส่ อย่าดูถูกเหยียดหยามกัน นี้สำคัญ คือ รักษาน้ำใจ นี้จะขอบอกอะไรสักอย่าง ชีวิต คู่จะยืนยาว เป็นไปได้ด้วยดี เราทั้งคู่ต้อง แต่งงานกับธรรมะเสียก่อน คือต้องเขาไปเรียนรู้เรื่องชีวิตนี้ให้ดี ให้ถูกต้อง ให้เข้าใจ ว่าชีวิตนี้ คือ อะไร ควรจะเป็นอย่างไร เราเกิดมาเพื่ออะไร สิ่งที่สุดของชีวิตคืิออะไร
ถ้าเราทั้งคู่ แต่งงานกับคำตอบที่ได้จากธรรมะ เราจะมีชีวิตที่สันติสุข ตลอดยามชรา ลาโลกเลยทีเดียว 
โดย อุตฺตมสาโร

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ยินดีต้อนรับความคิดเห็นดีๆ ติชมบทความตามพอเหมาะ

สายฝน แห่งชีวิต ปล่อยความทุกข์ กังวลไหลไปตาม สายน้ำ ไม่ยึดมั่นถือมั่น ปล่อยวาง





ใบไม้ร่วงโรย ชีวิตล่วงเลย แต่ใจไม่ร่วงหล่น