จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

วันอาทิตย์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2554

ภาพปริศนาธรรม โรงมหรสพทางวิญญาน เรื่อง...จากอนันตะสู่อนันตะ


เรื่อง...จากอนันตะสู่อนันตะ

                   
เรื่อง...จากอนันตะสู่อนันตะ

จาก อนันต์ สู่ อนันต์ นั้นเห็นยาก
คนโดยมากงันงงตรงความหมาย
ไม่สิ้นสุดทั้งฝ่ายเกิดและฝ่ายตาย
ภาษาคนไม่ขวนขวายมาฟังยิน
จึงต้องเทียบเปรียบกับเสียงระฆัง
คือมันดังออกมาได้ไม่รู้สิ้น
และออกมาเรื่อยๆไปได้อาจิณ
คือไม่รู้เต็มถิ่นอากาศกาล
เหมือนสังขตะ ธรรมธาตุ ปรุงแต่งกัน
เนืองอนันต์มิรู้สิ้นกองสังขาร
ปรุงออกมานานนับกี่กัปวาร
อวสานนั้นไม่มีที่เหตุมูล
แม้ธรรมธาตุ อสังขตะ สุญญตา
เป็นอนันต์เสมอมาไม่ขาดสูญ
เป็นที่ดับแห่งสังขารแต่กาลบูรพ์
ไม่เต็มนูนเพราะอนันต์นั่นแหละเอยฯ


 การเกิดขึ้น แห่งสิ่งที่เป็นสังขตะ มีออกมาเรื่อยไม่มีที่สิ้นสุด ก็ไม่รู้จักหมดสิ้น;

          การดับลง แห่งสิ่งที่เป็นสังขตะ มีออกมาเรื่อยไม่มีที่สิ้นสุด ก็ไม่รู้จักเต็มแดนเป็นที่ดับของมัน.

          เช่นเดียวกับเสียงของระฆัง ดังออกมาได้จากตัวระฆัง ไม่รู้จักหมดจักสิ้น, และเสียงนั้นก็ไม่เต็มในอวกาศ อันไม่มีที่สิ้นสุด, เช่นเดียวกัน; ดังนั้นจึงกล่าวว่า


จากอนันตะสู่อนันตะ ดังนี้  


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ยินดีต้อนรับความคิดเห็นดีๆ ติชมบทความตามพอเหมาะ

สายฝน แห่งชีวิต ปล่อยความทุกข์ กังวลไหลไปตาม สายน้ำ ไม่ยึดมั่นถือมั่น ปล่อยวาง





ใบไม้ร่วงโรย ชีวิตล่วงเลย แต่ใจไม่ร่วงหล่น