นิทานสั้นแง่คิดสอนใจ เรื่อง ไม่รู้หนังสือแต่บรรลุอรหันต์

 ไม่รู้หนังสือแต่บรรลุอรหันต์ ได้จริงหรือลองอ่านเรื่องนี้ดู นิทานเซ็น แต่ก่อนมีพระภิกษุรูปหนึ่ง ซึ่งอดีตได้ต่อสู้ชีวิตมาอย่างโชกโชน มีความเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนา เลยมาออกบวชแต่ท่านไม่รู้หนังสือไม่สามารถศึกษาค้นคว้าพระไตรปิฏก จึงมักจะถูกพระรูปอื่นดูหมิ่นดูแคลนอยู่เสมอ แต่ท่านก็ไม่เคยท้อแท้น้อยใจ ได้แต่ตั้งหน้าตั้งใจทำงานด้วยความขยันหมั่นเพียร เช่น การปัดกวาดทำความสะอาดห้องหนังสือคัมภีร์ ลานวัด ห้องน้ำ หรือการขุดรอกระบายคูน้ำต่าง ๆ ท่านเหมาทำคนเดียวหมด ท่านปฏิบัติเช่นนี้เป็นเวลา 20-30 ปี ในสายตาของคนทั่วไป ท่านเป็นเพียงพระลูกวัดธรรมดาที่ไม่รู้หนังสือรูปหนึ่ง แต่แท้ที่จริงพระที่ไม่รู้หนังสือรูปนี้มีภูมิธรรมลึกล้ำยิ่งนัก เนื่องจากท่านได้ทำความสะอาดทุก ๆ วัน ภายในดวงตาจึงสะอาดหมดจดมานานแล้ว
จนกระทั่งวันหนึ่ง พระรูปนี้ได้กราบเรียนกับเจ้าอาวาสว่า

"ในคืนวันนี้ศิษย์จะละสังขารแล้ว คือผมได้บรรลุอรหัตผล ขอให้อาจารย์ถนอมสุขภาพด้วย" และได้กล่าวกับพระอื่น ๆ ว่า การศึกษาพระธรรมคัมภีร์เป็นสิ่งที่ดี แต่ก็อย่าเนื่องเพราะเหตุนี้จนเกิดความเกียจคร้าน ขอให้ทุกท่านก็ถนอมสุขภาพด้วย ครั้นถึงเที่ยงคืน ท่านก็มรณภาพในท่าสั่งสมาธิจริงๆ

มีหลายคนที่เก่งวิชาการมากมาย เก่งรู้ธรรมะ และเบ่งใส่กัน เเข่งกัน ถับถมกัน อย่างนี้ ไม่ได้เดินตามรอยพระพุทธเจ้าเลย สิ่งสำคัญอยู่ที่ว่า ศาสนาที่รู้จริงที่สุด คือ เรื่อง ความทุกข์ของเราเอง คือจากใจเรา นี้ถ้า ศึกษาเรื่องทุกข์อย่างพระพุทธเจ้าแล้ว สิ่งนี้จะทำให้เรารอดพ้นจากกิเลศแห่งวังวนของความทุกข์ที่ซ้ำๆซากๆได้ อริยสัจสี่นั้นแหละ คือ ธรรมมะอันสำคัญยิ่ง  อย่ามัวบ้าติดตำราอย่างเดียว มาเรียนรู้ชีวิตจริงของจริงกันดีกว่า.